Kadınlar için albarda charra, bugünkü haliyle, tarih boyunca ilginç bir evrimin sonucudur. Öncülü, özellikle İngiltere'de kadınların ata binmesinin yasak olduğu Avrupa'dan gelmektedir. Bunun yerine, İspanya'da "amazona" olarak bilinen, kadınların sağ bacak yukarıda ve sol bacak aşağıda, ayak üzengide olacak şekilde yanlamasına binmelerine izin veren eyerler tasarlanmıştır. Hatta daha fazla destek sağlamak için bir tür tırabzan bile sağlanmıştır.

Bu eyerler ata binmek için tasarlanmıştı, atın tırıs koşusuna dayanabilirdi ama dörtnala koşmak için değil. Yasak o kadar katıydı ki, ata binmenin bekaretin kaybedilmesine yol açabileceği söyleniyordu.

İlk Ulusal Kraliçe Rosita Lepe'nin babası, vizyon sahibi bir Meksikalı olan Don Filemón Lepe, bu eyerleri dönüştürerek eyerin Meksika versiyonunu yaratma fikrini ortaya atmış ve bugün çatışmalarda kullanılan albarda olarak bildiğimiz eyeri ortaya çıkarmıştır.

Don Filemón Avrupa binicilik tarzını miras almış, ancak şaftın tasarımını değiştirerek boynuzların boyutunu artırmış ve üçüncü bir boynuz eklemiştir. Ayrıca, İngiliz atlama eyerlerinin tarzına benzer şekilde, arkların ve üzenginin kalınlığını azaltarak charra eyerinin selesinde de ayarlamalar yaptı.

Yuvarlak, büyük bastoların seçimi, terin elbiseleri lekelemesini önlemek için yapılmıştır. Dönemin bazı resimlerinde bile Avrupa aristokrasisi zarif bir şekilde ata binerken, şemsiye takarken ve bu tür bir albarda kullanırken görülebilir. Bu evrim, kadınlar için albarda charra'nın tarih ve kültür tarafından nasıl şekillendirildiğini ve sonuçta Meksika binicilik geleneğinin eşsiz ve temsili bir parçası haline geldiğini göstermektedir.