In het Museo de la Charrería wordt een rustieke disselboom tentoongesteld die, hoewel er geen exacte gegevens over zijn leeftijd en herkomst voorhanden zijn, dient als sleutelstuk om de unieke evolutie van het Mexicaanse charrozadel te illustreren. Dit stuk is een tastbare getuigenis van de vindingrijkheid en aanpassing van inheemse volken bij het maken van hun eigen ruiteruitrusting, een proces dat zowel de aanpassing aan nieuwe realiteiten als het behoud van lokale ruitertradities weerspiegelde.

De schacht: Een weerspiegeling van de evolutie van het charrozadel

Deze steel, gemaakt van uitgesneden boomvorken, laat zien hoe de inheemse bevolking van Mexico, geconfronteerd met de eerste verordeningen die het gebruik van Spaanse zadels verboden, erin slaagde om hun eigen uitrusting te ontwikkelen, aangepast aan hun behoeften en kennis. Het charrozadel zoals we dat nu kennen is het resultaat van een eeuwenlange evolutie, en deze schacht is een uitstekend voorbeeld van die transformatie.

De delen van de schacht worden op een rudimentaire maar functionele manier aan elkaar vastgemaakt, waarbij runderhuid als sjormateriaal wordt gebruikt. Dit type verbinding, bekend als "enredado", is een techniek die zijn oorsprong vindt in de vroege charro-zadels. Hoewel er tegenwoordig fijnere en duurzamere ledersoorten, zoals koeienhuid, worden gebruikt, blijft de essentie van deze primitieve verbinding overeind in de moderne technieken. Dit proces van vakmanschap en aanpassing weerspiegelt de diepgaande relatie van inheemse volken met hun zadels, die niet alleen werktuigen waren voor het vee, maar ook symbolen van identiteit en overleving.

De zadelkop: een katrol voor veebehandeling

Een van de meest opvallende kenmerken van deze schacht is de zadelkop, die een unieke functie heeft: fungeren als katrol om de reata op te winden. Deze functie is cruciaal bij charreria-activiteiten, omdat het de charro in staat stelt om het eerder aangelijnde vee met indrukwekkende efficiëntie en behendigheid te manipuleren. De katrol aan de kop van het zadel vergemakkelijkt het hanteren van het touw, waardoor de charros snelle en precieze manoeuvres kunnen uitvoeren, hetzij om een dier vast te zetten, hetzij om de verschillende suertes van de ruitersport te oefenen.

Cultureel en technisch belang

De rustieke schacht is een stuk dat niet alleen historische waarde heeft, maar ook herinnert aan de creativiteit en veerkracht van inheemse gemeenschappen tegenover de beperkingen die werden opgelegd door koloniale autoriteiten. In plaats van eenvoudigweg Europees gereedschap over te nemen, transformeerden inheemse volken in Mexico de ruitertechnologie om beter bij hun omgeving en behoeften te passen, en creëerden zo een unieke versie van het zadel dat uiteindelijk een hoofdbestanddeel van de charreria zou worden.